گله ای نیست من و فاصله ها همزادیم

دلخوشم با غزلی تازه همینم کافیست

 تو مرا باز رساندی به یقینم کافیست

 قانعمبیشتر از این چه بخواهم از تو؟ 

 گاهگاهی که کنارت بنشینم کافیست

 گلهای نیست مـن و فاصـــــــله ها همزادیم

 گاهیاز دور تـــــو را خوب ببینم کافیــــــست

آسمانیتو ! در آن گستره خورشیدی کن

 منهمین قدر که گرم است زمینم کافیست

 منهمین قدر که با حال و هوایت گهگاه

 برگیاز باغچه ی شعر بچینم کافیست

 فکرکردن به تو یعنی غزلی شور انگیز

 کههمین شوق ٬ مرا خوب ترینم ! کافیست